Η ιππασία

Η ιππασία

Εικόνα 1

Η Ιππασία είναι ένα από τα αρχαιότερα αθλήματα. Η εφαρμογή ίδιων κανόνων αξιολόγησης και βαθμολόγησης ανδρών και γυναικών, καθώς επίσης και η επιβράβευση όχι μόνο του ιππέα ή της αμαζόνας αλλά και του αλόγου, καθιστούν την Ιππασία μοναδική ως άθλημα.

Ο ιππέας ή η αμαζόνα και το άλογο θεωρούνται μια ομάδα. Απαιτούνται χρόνια συστηματικής προσπάθειας προκειμένου να μπορούν να εκτελούν ασκήσεις δεξιοτεχνίας, ταχύτητας, αντοχής και υπερπήδησης εμποδίων. Η ιππασία είναι ολυμπιακό άθλημα από το 1900.

 ΗΔιεθνής Ομοσπονδία Ιππασίας (Federation Equestre Internationale – FEI) αναγνωρίζει  τα ακόλουθα αγωνίσματα: Υπερπήδηση εμποδίων, Dressage, Ιππικό τρίαθλο, Reining, Γυμνιππευτική (vaulting), Μαραθώνιος και Αμαξοδήγηση (driving). Τα επτά αυτά αγωνίσματα συμπεριλαμβάνονται στο αγωνιστικό πρόγραμμα των Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων Ιππικών Αγώνων (World Equestrian Games), τα οποία διεξάγονται ανά τέσσερα χρόνια, στο ζυγό έτος μεταξύ δύο θερινών Ολυμπιάδων. 

Υπερπήδηση Εμποδίων

Οι αλτικές ικανότητες του ίππου αναπτύχθηκαν τον 18ο αιώνα, όταν το κυνήγι της αλεπούς απαιτούσε την υπερπήδηση των φραχτών, που άρχισαν να υψώνονται, γύρω από τις ιδιοκτησίες. Το άθλημα όπως το γνωρίζουμε σήμερα, αναπτύχθηκε σαν αποτέλεσμα του ανταγωνισμού των κυνηγών της αλεπούς.

Περιγραφή

Αγώνας Υπερπήδησης Εμποδίων είναι η δοκιμασία όπου το ζεύγος Αθλητή και Ίππου κρίνεται κάτω από ποικίλες συνθήκες σε διαδρομή τεχνητών εμποδίων, με στόχο να δοκιμαστούν οι ικανότητες, η προετοιμασία και η αποτελεσματικότητα τους στην υπερπήδηση των εμποδίων. Εάν ο Αθλητής κάνει κάποια σφάλματα όπως κατάρριψη ενός εμποδίου, άρνηση, υπέρβαση του επιτρεπομένου χρόνου, κλπ. του επιβάλλονται βαθμοί ποινής. Ανάλογα με το είδος του αγωνίσματος, ανακηρύσσεται νικητής ο Αθλητής στον οποίον επιβάλλονται οι λιγότεροι βαθμοί ποινής, ολοκληρώνει την διαδρομή στον ταχύτερο χρόνο ή κερδίζει τους περισσότερους βαθμούς.

Κανονισμοί

Εκκίνηση:

Μόλις δοθεί το σήμα εκκίνησης, ο Αθλητής έχει 45" για να περάσει τη γραμμή εκκίνησης. Σε αυτά τα 45" δεν υπολογίζονται λάθη, αντίσταση, κύκλος, πτώσεις. Όταν λήξει ο χρόνος των 45" αρχίζει και μετράει κανονικά ο χρόνος της διαδρομής του Αθλητή, ακόμη και εάν δεν έχει περάσει τη γραμμή εκκίνησης.

Χρόνος:

Χρόνος διαδρομής (υπολογισμένος σε δευτερόλεπτα και εκατοστά του δευτερολέπτου), είναι ο χρόνος, τον οποίο χρειάζεται Αθλητής για να ολοκληρώσει την διαδρομή του από την γραμμή εκκίνησης μέχρι την γραμμή τερματισμού.

Τα αγωνίσματα, που κρίνονται με τον Πίνακα Γ ονομάζονται αγωνίσματα ταχύτητας καθώς η κατάταξη καθορίζεται μόνο σύμφωνα με τον χρόνο. Τα σφάλματα μετατρέπονται σε χρόνο, που προστίθεται στον χρόνο της διαδρομής.

Για όλα τα Αγωνίσματα του πίνακα Α υπάρχει "επιτρεπόμενος χρόνος", και οι Αθλητές που δεν ολοκληρώνουν την διαδρομή τους μέσα στον επιτρεπόμενο χρόνο επιβαρύνονται με 1 βαθμό ανά 4'' υπέρβασης (1 βαθμό ανά 1'' στους Αγώνες Διαβάθμισης).

Και στους δύο Πίνακες (Α & Γ) υπάρχει "όριο χρόνου" μέσα στο οποίο πρέπει να ολοκληρωθεί η διαδρομή, υπέρβαση του ορίου χρόνου συνεπάγεται αποκλεισμό.

Ρίψη Εμποδίου είναι:

Όταν από λάθος Ίππου ή Αθλητή:

1. Πέσει ολόκληρο ή οποιοδήποτε πάνω μέρος του ιδίου καθέτου επιπέδου του, ακόμη και εάν το τμήμα, το οποίο πέφτει, συγκρατηθεί κατά την πτώση του από κάποιο άλλο στοιχείο του εμποδίου
2. Τουλάχιστον μία από τις άκρες του δεν στηρίζεται πλέον σε κανένα σημείο του υποστηρίγματός του (κουτάλα)

Ανυπακοή είναι:

1. Άρνηση υπερπήδησης εμποδίου (με ή χωρίς κατάρριψη)
2. Υπεκφυγή εμπρός από το προς υπερπήδηση εμπόδιο
3. Δυστροπία με αποτέλεσμα την παύση της προς τα εμπρός κίνησης του ίππου
4. Κύκλος σε οποιοδήποτε σημείο της διαδρομής

Μετά από μια ανυπακοή εάν δεν υπάρχει κατάρριψη εμποδίου ο Αθλητής επανέρχεται στο εμπόδιο χωρίς να περιμένει να χτυπήσει το κουδούνι (ο χρόνος τρέχει). Εάν όμως υπάρχει άρνηση με κατάρριψη εμποδίου, χτυπάει το κουδούνι και το χρονόμετρο σταματάει έως ότου επανορθωθεί το εμπόδιο. Όταν το εμπόδιο επανορθωθεί, το κουδούνι χτυπάει και ο Αθλητής μπορεί να συνεχίσει την προσπάθειά του. Στο συνολικό χρόνο του Αθλητή προστίθενται 6 δευτερόλεπτα και το χρονόμετρο ξεκινάει ξανά την στιγμή, που ο ίππος απογειώνεται στο εμπόδιο, που έγινε η άρνηση.

Τρόποι Υπολογισμού σφαλμάτων
(Σύμφωνα με πίνακες Α' και Γ' Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιππασίας)

---

Πίνακας Α'

Τα σφάλματα στον Πίνακα Α καταμετρώνται σε βαθμούς ποινής ή συνεπάγονται αποκλεισμό.

1. Ρίψη εμποδίου. Πάτημα λίμνης βαθμοί 4
2. Πρώτη ανυπακοή βαθμοί 4
3. Δεύτερη ανυπακοή αποκλεισμός
4. Πτώση του ιππέα ή του ίππου ή και των δύο αποκλεισμός
5. Χρόνος διαδρομής μεγαλύτερης από τον επιτρεπόμενο τιμωρείται με 1 βαθμό ανά 4'' στην αρχική διαδρομή ή 1 βαθμό ανά 1' στον αγώνα διαβάθμισης. Υπέρβαση του ορίου χρόνου αποκλεισμός

Πίνακας Γ'

   Τα σφάλματα στον Πίνακα Γ μετατρέπονται σε χρόνο, που προστίθεται στον χρόνο της διαδρομής ή συνεπάγονται αποκλεισμό.

1. Ρίψη εμποδίου. Πάτημα λίμνης 4" (3'' σε αγωνίσματα 2 φάσεων, αγωνίσματα νοκ-άουτ και αγώνες διαβάθμισης)
2. Πρώτη ανυπακοή καμία ποινή
3. Δεύτερη ανυπακοή αποκλεισμός
4. Πτώση του ιππέα ή του ίππου ή και των δύο αποκλεισμός
5. Υπέρβαση του ορίου χρόνου αποκλεισμός

Αποκλεισμός υπάρχει σε περίπτωση που:

• Εκκίνηση και υπερπήδηση εμποδίου πριν δοθεί το σήμα εκκίνησης. Υπερπήδηση εμποδίου σε εσφαλμένη σειρά ή με εσφαλμένη φορά. Υπερπήδηση εμποδίου, που δεν αποτελεί μέρος της διαδρομής. Υπερπήδηση εμποδίου, που καταρρίφθηκε λόγω άρνησης, πριν δοθεί το σήμα συνέχισης διαδρομής.
• Έξοδος του Ίππου από τον στίβο
• Δυστροπία ίππου περισσότερο από 45 συνεχόμενα δευτερόλεπτα κατά την διάρκεια μίας διαδρομής
• Υπέρβαση χρόνου 45'' για την υπερπήδηση του πρώτου εμποδίου της διαδρομής μετά την έναρξη του χρόνου της διαδρομής ή για την υπερπήδηση του επομένου εμποδίου ή του τελευταίου εμποδίου και της διέλευσης από την γραμμή τερματισμού

Ιππική Δεξιοτεχνία

Περιγραφή

Η ιππική δεξιοτεχνία αναφέρεται στην Ιππική του Ξενοφώντος, σύγγραμμα θεμελιώδες ως προς την τεχνική του αθλήματος. Οι ασκήσεις του αθλήματος αυτού ξεκίνησαν ως ασκήσεις για τελετές παρελάσεων και πολέμου. Κατόπιν, συναντώνται κατά τους βυζαντινούς χρόνους, όπου και εμφανίζονται και τα πρώτα είδη Αγώνων (ασκήσεις στον ΚΕΡΚΟ ή ΤΟΡΝΕΜΕ και το ΤΣΙΓΓΑΝΙΣΤΗΡΙΟ). Οι ασκήσεις αυτές συναντώνται επίσης κατά τις Σταυροφορίες στους Δυτικούς Ιππότες κι από εκεί κι έπειτα διατηρούνται στην παράδοση της Ιππικής Τέχνης δια των Σχολών της Βιέννης και του Saumur. Tο 19ο αιώνα πλέον, συναντάται ως άθλημα σε Αγώνες στην Αυστρία. Το 1902 αποτελεί άθλημα Διεθνών Αγώνων και συμπεριλαμβάνεται στα Ολυμπιακά Αθλήματα στην Ολυμπιάδα του 1912, στη Στοκχόλμη. Στην Ιππική Δεξιοτεχνία ο ιππέας ή η αμαζόνα με διακριτικές κινήσεις κατευθύνουν το άλογο στο να εκτελέσει ένα σύνολο ασκήσεων ακριβείας και αρμονίας στο βάδην, τροχάδην και καλπασμό μέσα σε συγκεκριμένο αγωνιστικό χώρο 60x20, με άμμο. Η βαθμολόγηση γίνεται από κριτές που αξιολογούν το επίπεδο και την αρτιότητα εκτέλεσης ασκήσεων. Νικητής είναι ο αθλητής που θα συγκεντρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό.

Κανονισμοί

Οι γενικοί βαθμοί είναι: 

1. για την εκτέλεση των ασκήσεων
2. για τους βηματισμούς, την Ελευθερία και ακρίβεια των κινήσεων
3. την Υπαγωγή, την ώθηση και την ελαστικότητα
4. την Υπακοή και εμπιστοσύνη στον ιππέα, προθυμία και αρμονία των κινήσεων
5. το κάθισμα και τα βοηθήματα του ιππέα στον ίππο.

Λάθος διαδρομής:

1ο λάθος: 0.5%, 2ο λάθος 1%, 3ο λάθος: αποκλεισμός

Για άλλα λάθη είναι μείον 2 βαθμοί.

Περιπτώσεις αποκλεισμού:

Η έξοδος των 4 ποδιών του ίππου από τα όρια του αγωνιστικού στίβου, άρνηση εκτέλεσης κίνησης πέραν των 20”, εξωτερική βοήθεια, εμφανής χωλότης κ.α.

Iππικό Τρίαθλο

Η ιστορία του Ιππικού Τριάθλου αρχίζει στις αρχές του αιώνα μας, στην Αγγλία, όπου η ράτσα του ίππου κυνηγού δεν υπήρχε πια σε αφθονία και γίνονταν προσπάθειες για να διατηρηθεί το είδος. Το 1906 αρχίζει επίσης μια προσπάθεια στον Αγγλικό Στρατό για την προώθηση εκπαίδευσης του πολεμικού ίππου, ώστε να έχει μεγάλη αντοχή σε ανώμαλους δρόμους μεγάλων αποστάσεων. Έτσι άρχισαν να διοργανώνονται αγώνες, οι οποίοι ήταν και οι άμεσοι προάγγελοι του σημερινού αθλήματος του Ιππικού Τριάθλου. Οι αγώνες αυτοί γίνονταν σε τρεις διαφορετικές ημέρες με ενδιάμεσα διαλείμματα δυο ημερών. Γύρω στο 1912, το Ιππικό Τρίαθλο διαμορφώνεται έτσι ώστε να μοιάζει ακόμα πιο πολύ με τη μορφή του αγωνίσματος που ξέρουμε σήμερα και για πρώτη φορά συμπεριλαμβάνεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης.

Το  ιππικό τρίαθλο είναι ο συνδυασμός τριών αγωνισμάτων. Τα αγωνίσματα αυτά είναι τα εξής:

1. Το αγώνισμα της Ιππικής Δεξιοτεχνίας
2. Το αγώνισμα Αντοχής και Υπερπήδησης Φυσικών Εμποδίων
3. Το αγώνισμα Υπερπήδησης Εμποδίων

Ιππική Αντοχή

Περιγραφή

Μια διαδρομή Ιππικής Αντοχής (Endurance) είναι ένας αγώνας με χρόνο, που έχει στόχο να δοκιμαστεί η αντοχή και η ταχύτητα του αλόγου. Στους αγώνες η έμφαση από όλους, αγωνιζόμενους και διοργανωτές, δίνεται, και πρέπει να δίνεται, στο να τερματίσει ο αγωνιζόμενος με το άλογό του σε καλή κατάσταση και ας μην κερδίσει τον αγώνα.

Οι αγώνες Ιππικής Αντοχής έχουν αναπτυχθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Το 2001 έγιναν 147 αγώνες και το 2002 έγιναν 186.

Κανονισμοί

1. Μια διαδρομή ENDURANCE είναι ένας αγώνας για να δοκιμαστεί η ταχύτητα και οι δυνατότητες αντοχής ενός αλόγου. Για να έχει επιτυχία ο αγωνιζόμενος πρέπει να γνωρίζει καλά τις δυνατότητες του αλόγου του για ασφαλή και αποδοτική πορεία μέσα στην φύση.
2. Ο αγώνας αποτελείται από επί μέρους φάσεις. Στο τέλος κάθε φάσης υπάρχει υποχρεωτική στάση / αναμονή (κτηνιατρική πύλη - Vet Gate) και εκτενής κτηνιατρικός έλεγχος κάθε ίππου. Κάθε φάση δεν πρέπει να υπερβαίνει σε μήκος τα 40 χμ (30 χμ για αγώνες ενός αστέρος). Σε αγώνες 160 χμ πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον πέντε πύλες συν ο τελικός έλεγχος στον τερματισμό. Οι φάσεις ενός αγώνα μπορούν να ολοκληρωθούν σε μία ή περισσότερες ημέρες.
3. Όποια και να είναι η σειρά ή οι κανόνες εκκίνησης, ο κάθε αγωνιζόμενος διανύει τον αγώνα σαν να είναι εντελώς μόνος του και αγωνίζεται κατά του χρόνου.
4. Μια διαδρομή Ιππικής Αντοχής είναι ένας αγώνας κατά του χρόνου. Το "ΑΛΟΓΟ" που θα τελειώσει την διαδρομή στον συντομότερο χρόνο γενικά θεωρείται ο νικητής του αγώνα. Οι αγώνες διοργανώνονται με τρόπο που επιτρέπει στους αγωνιζόμενους να διαλέξουν τον δικό τους βηματισμό για να κερδίσουν χρόνο. Ωστόσο, λόγω των ειδικών συνθηκών σε κάθε φάση της διαδρομής ή άλλους λόγους που μπορεί να έχουν αρνητική επίδραση στην πορεία, η Οργανωτική Επιτροπή σε συνεργασία με τον Τεχνικό Αντιπρόσωπο μπορούν να επιβάλουν ένα μέγιστο χρόνο διέλευσης για κάποιο τμήμα κάποιας φάσης και χρονικά όρια άφιξης στις πύλες κτηνιατρικού ελέγχου. Το μήκος της διαδρομής που θα είναι κάτω από ελεγχόμενη ταχύτητα ή προκαθορισμένο βηματισμό εξαρτάται από τις συγκεκριμένες συνθήκες, αλλά δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 5 χμ και δεν μπορεί να υπάρχει πάνω από ένα τμήμα υπό ελεγχόμενη ταχύτητα ή βηματισμό σε κάθε φάση.

Αμαξοδήγηση

Η αμαξοδήγηση είναι το παλαιότερο ιππικό άθλημα. Είναι ένα άθλημα χωρίς ιππείς, ενώ μοιάζει, θα έλεγε κανείς με το Ιππικό Τρίαθλο, αφού διεξάγεται σε τρεις φάσεις. Αντί των ιππέων, οδηγοί κάθονται σε ένα αμάξωμα – καρότσα που σέρνεται από ένα άλογο, ζευγάρι αλόγων ή τέσσερα άλογα.

Περιλαμβάνει τρεις φάσεις: Την Ιππική Δεξιοτεχνία, το Μαραθώνιο και την Αμαξοδήγηση με εμπόδια. Η τελική κατάταξη βγαίνει από το σύνολο των βαθμών ποινών και στις τρεις φάσεις του αγώνα.

Η Ιππική Δεξιοτεχνία είναι παρόμοια με το άθλημα του ντρεσάζ. Ο οδηγός πρέπει να κάνει μία σειρά από κινήσεις και φιγούρες μέσα σε ένα τετραγωνισμένο στίβο. Ο στίβος αυτός είναι διαστάσεων 100 Χ 40 μέτρων ή για ομάδες με ζευγάρι αλόγων ή με ένα μόνο άλογο σε στίβο διαστάσεων 80 Χ 40 μέτρων. Οι κινήσεις μπορεί να είναι αλλαγές βηματισμών, κύκλοι διαφόρων διαμέτρων και σταματήματα. Η διαφορά με την κανονική Ιππική Δεξιοτεχνία είναι ότι στην Αμαξοδήγηση μετράει και ο χρόνος.

Ο Μαραθώνιος, μία πραγματικά φοβερή δοκιμασία, είναι μία διαδρομή έως και 22 χιλιομέτρων, που περιλαμβάνει φυσικά και επικίνδυνα σημεία, όπως απότομες στροφές, νερό, απόκρημνους λόφους, όπως και τεχνητά εμπόδια όπως λαβύρινθοι.

Η Αμαξοδήγηση μετ’ εμποδίων ή «Κώνοι» εξετάζει την φυσική κατάσταση και την ευλυγισία και ευελιξία των αλόγων μετά το μαραθώνιο. Για να επιτύχει κανείς στη δοκιμασία αυτή, πρέπει να ακολουθήσει πορεία ζιγκ ζαγκ μέσα σε μία στενή διαδρομή 20 εμποδίων, όπου υπάρχουν κώνοι με μπάλες στην κορυφή τους. Βαθμοί ποινής δίνονται αν πέσει ο κώνος, η μπάλα από τον κώνο ή αν περάσει κάποια ομάδα το όριο χρόνου.

Θεραπευτική Ιππασία

Τι είναι η θεραπευτική ιππασία

Θεραπευτική ιππασία είναι η εφαρμογή ιππασίας για άτομα με αναπηρία με βασικό σκοπό την αποκατάσταση (κινητική, κοινωνική, κτλ) του ασθενούς, και τη βελτίωση της υγείας και της ζωής του. Το άλογο στην περίπτωση αυτή γίνεται θεραπευτικό μέσο. Εφαρμόζεται κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, όπως ειδικά εκπαιδευμένα άλογα, ειδικά διαμορφωμένο περιβάλλον, εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, ειδικό εξοπλισμό, κτλ.

Η Ιπποθεραπεία είναι το πιο εξειδικευμένο κομμάτι της θεραπευτικής ιππασίας. Είναι μια καθαρά θεραπευτική συνεδρία και αφορά τους επιστήμονες της αποκατάστασης (φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, κτλ). Πρόκειται για την μεταφορά μιας συνεδρίας αποκατάστασης, αντί στην αίθουσα, στην αρένα και αντί να χρησιμοποιούνται κάποια άλλα θεραπευτικά εργαλεία, χρησιμοποιείται το άλογο. Στην περίπτωση αυτή το μόνο που διαφέρει από μια συμβατική συνεδρία αποκατάστασης, είναι ο χώρος (αρένα) και το μέσο (άλογο). Επίσης τηρούνται όλες οι προϋποθέσεις (αξιολόγηση, πρωτόκολλο θεραπείας, στόχοι θεραπείας, κτλ), που απαιτούνται και στο θεραπευτήριο. Η ιπποθεραπεία είναι μια διεθνώς αναγνωρισμένη και διαρκώς αναπτυσσόμενη μέθοδος θεραπείας για άτομα με αναπηρία, την οποία εξασκούν παγκοσμίως επιστήμονες του χώρου της αποκατάστασης. Μέσα από εμπεριστατωμένες έρευνες και εργασίες έχει διαπιστωθεί πλέον και επιστημονικά ότι η σωστή εφαρμογή της ιπποθεραπείας από εξειδικευμένους θεραπευτές έχει ιδιαίτερα σημαντικά οφέλη στην αποκατάσταση, είτε πρόκειται για κινητική είτε για ειδική εκπαίδευση.

Η Ιπποθεραπεία πρέπει να εφαρμόζεται μόνο από εξειδικευμένους επιστήμονες και σε καμία περίπτωση από εθελοντές. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να πετύχουμε την ασφάλεια αλλά και την ποιότητα των συνεδριών. Σε ορισμένες χώρες μάλιστα, όταν η ιπποθεραπεία εφαρμόζεται κάτω από προϋποθέσεις, περιλαμβάνεται στο εθνικό σύστημα υγείας  και συνταγογραφήται από τα κρατικά ταμεία.

Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία μερικές από τις ενδείξεις της Ιπποθεραπείας είναι:

• Αυτισμός & Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές, ΔΕΠ-Υ, Σύνδρομο Rett, Σύνδρομο Asperger
• Εγκεφαλική παράλυση (όλοι οι τύποι)
• Ψυχοκινητική καθυστέρηση
• Νοητική Υστέρηση
• Σύνδρομο Down
• Μυϊκή δυστροφία (διάφοροι τύποι)
• Δισχιδής ράχη
• Βλάβες νωτιαίου μυελού
• Σκλήρυνση κατά πλάκας
• Εγκεφαλικό επεισόδιο
• Τύφλωση
• Κώφωση
• Δυσκολίες μάθησης
• Προβλήματα συμπεριφοράς
• Ψυχολογικά ή Ψυχιατρικά προβλήματα
• Διάφορα σύνδρομα (Agelman, Okamoto, κτλ)

Επίσης στα θεραπευτικά αποτελέσματα συγκαταλέγονται:

Βελτίωση της στάσης και της ισορροπίας, βελτίωση του νευρομυικού ελέγχου και του μυϊκού τόνου, βελτίωση της βάδισης, του συντονισμού, του προσανατολισμού (χωρικός, χρονικός), βελτίωση της αισθητικοκινητικής λειτουργία, βελτίωση αδρής και λεπτής κινητικότητας, ψυχοκινητική ανάπτυξη, κατάκτηση νέων γνωστικών δεξιοτήτων, καλλιέργεια επικοινωνιακών δεξιοτήτων και κοινωνικοποίηση, βελτίωση λόγου, κτλ.

Εκτός από τη μοναδική συνεισφορά στην αποκατάσταση παθήσεων, η θεραπευτική ιππασία έχει και αθλητικό χαρακτήρα. Όσοι το επιθυμούν, κατόπιν ειδικής προετοιμασίας, μπορούν να λάβουν μέρος σε τοπικούς και διεθνείς αγώνες ιππικής δεξιοτεχνίας, όπως οι Παραολυμπιακοί και τα Special Olympics κ.α. Συμμετέχοντας σε αθλητικούς αγώνες, έχουν τη δυνατότητα να δείξουν τις ικανότητες που έχουν αποκτήσει, να αναπτύξουν κοινωνικότητα και το πνεύμα της ομαδικής προσπάθειας, να γίνουν πιο εξωστρεφείς και συνεργάσιμοι και να δώσουν μία σημαντική ηθική ικανοποίηση στους γονείς τους, που στηρίζουν με αφοσίωση κάθε προσπάθεια τους για πρόοδο.

Παρα Ντρεσάζ

Το άθλημα του Παρα Ντρεσάζ είναι επίσημο ολυμπιακό άθλημα το όποιο διεξάγεται και βαθμολογείται με τα ίδια κριτήρια του Ντρεσάζ (Ιππική Δεξιοτεχνία).
Όλοι οι αθλητές οι οποίοι αντιμετωπίζουν κάποιου είδους αναπηρία μπορούν να συμμετέχουν και να αγωνίζονται διεκδικώντας θέση σε εθνικούς και διεθνείς αγώνες.
Οι αθλητές χωρίζονται σε κατηγορίες ανάλογα με την αναπηρία του ατόμου έχοντας έτσι ίσες ευκαιρίες απέναντι στους συναθλητές τους. Οι κατηγορίες αυτές (GRADE) ξεκινούν από το επίπεδο "Ι" για τα άτομα με βαριά μορφή αναπηρίας έως το "IV" με μικρότερο βαθμό αναπηρίας.
Την αξιολόγηση των αθλητών κάνουν συγκεκριμένοι φυσιοθεραπευτές, μέλη της ΕΟΙ.
Ο πρώτος επίσημος ιππικός αγώνα σε Παρα Ολυμπιάδα ήταν στη Ρώμη το 1960. Από τότε σταδιακά όλο και περισσότεροι αθλητές συμμετείχαν σε αγωνίσματα Παρα Ντρεσάζ. Το 1992 όλες οι αναπηρίες συμπεριλήφθηκαν στα αγωνίσματα και από το 2006 το άθλημα είναι επίσημο αγώνισμα της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ιππασίας, η οποία ενέταξε και τα άτομα με μειωμένη όραση, ακόμα και τους τυφλούς στην ίδια ομάδα με τα άτομα με κινητική αναπηρία.

Τα τεστ Παρα Ντρεσάζ χωρίζονται στα "Τεστ μόνο σε βάδην" για την κατηγορία GRADE Ia & σε "Τεστ σε βάδην & τροτ" για τις κατηγορίες GRADE Ib & GRADE II. Στην κατηγορία GRADE II επιτρέπεται ο καλπασμός στο Freestyle.
Στην κατηγορία GRADE III έχουμε "Τεστ σε βάδην, τροτ & καλπασμό" με lateral ασκήσεις στο Freestyle. Οι τρείς αυτές κατηγορίες διεξάγονται σε στίβο Ιππικής Δεξιοτεχνίας 20x40.
Στην κατηγορία GRADE IV οι αθλητές ιππεύουν σε στίβο 20x60 και έχουμε "τεστ σε βάδην, τροτ & καλπασμό & ασκήσεις Μεσαίας Κατηγορίας".
Οι αθλητές υποχρεούνται να περάσουν από αξιολόγηση, να δώσουν εξετάσεις για την ΑΙΑ (Άδεια Ικανότητας Αθλητή) μετά το 10ο έτος της ηλικίας τους και να γραφτούν στο μητρώο της ΕΟΙ.
Αφού κλείσουν το 16ο έτος τους μπορούν να συμμετέχουν σε διεθνείς αγώνες. Βεβαίως οι αθλητές του Παρα Ντρεσάζ μπορούν να συμμετέχουν και σε αγώνες Ιππικής Δεξιοτεχνίας για αρτιμελή άτομα, εάν το επιθυμούν.
Για την ΑΙΑ οι αθλητές υποχρεούνται να απαντήσουν στις ερωτήσεις κανονικά όπως όλοι οι αθλητές της ΕΟΙ και αφού έχουν ήδη αξιολογηθεί από τον εξουσιοδοτημένο φυσικοθεραπευτή ιππεύουν για τις εξετάσεις το "NOVICE" τεστ της κατηγορίας τους, όπως αυτό υπάρχει στην Προκήρυξη του αθλήματος. Για την αξιολόγηση των αθλητών υπεύθυνοι φυσικοθεραπευτές είναι η κ. Ειρήνη Κάπαρη & ο κ. Γιάννης Νικολάου.

ΠΗΓΕΣ – ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ηλεκτρονικές πηγές:

 Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας

https://www.hef.gr/index.php/el/


ΦΩΤΟΔΕΝΤΡΟ ΕΘΝΙΚΟΣ ΣΥΣΣΩΡΕΥΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ
http://photodentro.edu.gr/

Βιβλιογραφία:

Εφημερίδες:

Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας

https://www.hef.gr/index.php/el/
http://photodentro.edu.gr/

Jw

Μπότσια (Βoccia)

ΜΠΟΤΣΙΑ (Boccia)

Μπότσια ένα παραολυμπιακό άθλημα

Γενικά

     

Το Μπότσια είναι ένα ανταγωνιστικό άθλημα αναψυχής, το οποίο διεξάγεται μεταξύ δύο αθλητών, ζευγαριών ή ομάδων των τριών ατόμων έκαστη. 
Από το 1984 εμφανίστηκε στο πρόγραμμα των Παραολυμπιακών αγώνων. Έτσι καθιερώθηκε ως άθλημα για άτομα με εγκεφαλική παράλυση ή άλλη κινητική αναπηρία, που χρησιμοποιούν αναπηρικό αμαξίδιο, τόσο σε επίπεδο δραστηριότητας αναψυχής όσο και σε αγωνιστικό επίπεδο. 
Οι αθλητές πετούν ή κλωτσούν ή χρησιμοποιούν μία βοηθητική συσκευή για να προωθήσουν τις δερμάτινες μπάλες όσο το δυνατό πιο κοντά στη μικρή άσπρη μπάλα, που χρησιμοποιείται ως στόχος.Το άθλημα απαιτεί αυτοσυγκέντρωση, συντονισμό, δυνατότητα ελέγχου των μυών, ακρίβεια, ομαδικότητα, συνεργασία και στρατηγική.
Το παιχνίδι μπορεί να παιχτεί από τους μαθητές μας αν προμηθευτούμε τον κατάλληλο εξοπλισμό σε ένα κλειστό γήπεδο μπάσκετ ή βόλεϊ του σχολείου μας, χαράσσοντας με κιμωλία τις εσωτερικές γραμμές του γηπέδου.
Στις παρακάτω διευθύνσεις μπορούμε να δούμε τους κανόνες του παιχνιδιού : 

https://youtu.be/WgIwBC3njI8
https://safeYouTube.net/w/FgV7

Κατηγορίες παιχνιδιού

Υπάρχουν 6 κατηγορίες παιχνιδιού που μπορούν να αγωνιστούν αθλητές και των δύο φύλων. Οι κατηγορίες είναι:

Ατομική BC.1 
Μπορούν να κρατήσουν τη μπάλα στο χέρι,  μπορούν να βοηθηθούν από ένα βοηθό, ο οποίος πρέπει να παραμείνει καθισμένος τουλάχιστον 2m πίσω από τη γραμμή βολής.
Ο βοηθός μπορεί να έρθει μπροστά και να βοηθήσει τον παίκτη μόνο αν ζητηθεί φανερά από τον παίκτη. Τα καθήκοντα του βοηθού είναι να δώσει ή να σταθεροποιήσει την καρέκλα του αθλητή και να δώσει μια μπάλα στον αθλητή.
 Ταξινόμηση εγκεφαλικής παράλυσης CP1 (φτωχή ισορροπία, φτωχό έλεγχο κινήσεων και δύναμης  αλλά μπορούν να κρατήσουν την μπάλα στο χέρι τους και έχουν  ικανοποιητικό εύρος κίνησης στο χέρι για να προωθήσουν με σταθερότητα την μπάλα μέσα στο γήπεδο. ).

Ατομική BC.2
 Μπορούν να περιστρέψουν τον κορμό τους, μπορούν να πάρουν τις μπάλες μόνοι τους και να τις κρατήσουν, με μικρή δυσκολία. Μπορούν να προωθήσουν το αναπηρικό αμαξίδιο με τα άνω άκρα. Τα κάτω άκρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να προωθήσουν προς τα πίσω το αναπηρικό αμαξίδιο.
Οι παίκτες δε δικαιούνται βοήθεια από βοηθό.
Ταξινόμηση εγκεφαλικής παράλυσης CP2 ( αμφισβητούμενη ισορροπία, μπορεί να περιστρέψουν τον κορμό τους, μπορούν να πάρουν τις μπάλες μόνοι τους και να τις κρατήσουν, με μικρή δυσκολία. Μπορούν να προωθήσουν το αναπηρικό αμαξίδιο με τα χέρια.

Ατομική BC.3
(οι παίκτες χρησιμοποιούν βοηθητική συσκευή)
Οι  παίκτες αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά κινητικά προβλήματα (δυσλειτουργία και στα τέσσερα άκρα), τα οποία έχουν εγκεφαλική ή μη εγκεφαλική προέλευση.
Δεν μπορούν να προωθήσουν λειτουργικά το αναπηρικό αμαξίδιο και εξαρτώνται από την μηχανοκίνητη καρέκλα. Δεν έχουν ικανοποιητικό έλεγχο της κίνησης του χεριού για να μπορέσουν να προωθήσουν την μπάλα μέσα στο γήπεδο.
Eπιτρέπεται να βοηθηθoύν  από έναν βοηθό, ο οποίος θα παραμείνει μέσα στο χώρο βολής των αθλητών, αλλά πρέπει να έχει την πλάτη του γυρισμένη στο γήπεδο και τα μάτια του μακριά από το παιχνίδι.

Ατομική BC.4
Οι  παίκτες αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά κινητικά προβλήματα (δυσλειτουργία και των τεσσάρων άκρων) και έχουν φτωχό έλεγχο του κορμού.  Μπορούν να επιδείξουν ικανοποιητικό έλεγχο χειρισμού και ρίψης της μπάλας με σταθερότητα μέσα στο γήπεδο. Το ΄΄φτωχό΄΄ πιάσιμο και η απελευθέρωση της μπάλας είναι προφανές ότι συνδυάζεται με μεγάλο χρόνο άφεσης της μπάλας και «follow through».
 Οι παίκτες δεν δικαιούνται κάποια βοήθεια από βοηθό.

Ζευγάρια για παίχτες που ταξινομούνται ως  BC.3 και BC.4

Ομαδικό για παίχτες που ταξινομούνται ως BC.1και BC.2

Ορολογία του αθλήματος

1."Μπάλα στόχος": είναι η άσπρη μπάλα στόχος που καλείται “jack”.

2. "Μπάλα" : είναι μία από τις μπλε ή κόκκινες μπάλες

3. "Πλευρά" στο ατομικό boccia, ορίζεται ο μοναδικός διαγωνιζόμενος Στο ομαδικό και στο boccia σε ζευγάρια ορίζονται τα 3 ή 2 μέλη, αντίστοιχα, της ομάδας, ως ένα ενωμένο σύνολο.

4. "Γήπεδο" είναι η περιοχή παιχνιδιού, η οποία οριοθετείται από τις εξωτερικές διαχωριστικές γραμμές. Σ’ αυτή την περιοχή συμπεριλαμβάνονται και οι χώροι βολής των παικτών.

5. "Αγώνας" είναι ο διαγωνισμός μεταξύ δύο πλευρών όταν ένας καθορισμένος αριθμός από γύρους (end) παίζονται.

6. "Γύρος" είναι το τμήμα του παιχνιδιού, όπου η μπάλα στόχος και όλες οι μπάλες έχουν παιχθεί και από τις δύο πλευρές.

7."Βοηθητική συσκευή", είναι όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη βοήθεια που χρησιμοποιείται από παίχτες της κατηγορίας BC3, για παράδειγμα μια ράμπα ή ένα κατηφορικό αυλάκι. Ο όρος ΄΄Βοηθητική συσκευή΄΄ περιλαμβάνει όλα τα μέρη της συσκευής, είτε αυτά είναι μόνιμα προσκολλημένα, είτε όχι.

8. "Παράβαση", είναι κάθε ενέργεια που γίνεται από παίχτη, πλευρά, αντικαταστάτη, βοηθό ή προπονητή, η οποία είναι αντίθετη στους κανονισμούς του παιχνιδιού.

9."Ρίψη", είναι όρος που χρησιμοποιείται για την προώθηση της μπάλας μέσα στο γήπεδο. Περιλαμβάνει ρίψη, κλωτσιά ή άφεση της μπάλας, όταν χρησιμοποιείται βοηθητική συσκευή.

10. "Νεκρή μπάλα", είναι μία μπάλα η οποία βγήκε έξω από το γήπεδο μετά το πέταγμά της, μία μπάλα η οποία αφαιρέθηκε από το γήπεδο από τον διαιτητή μετά από παράβαση, ή μία μπάλα η οποία δεν ρίχθηκε μετά το πέρας του χρόνου της πλευράς.

11. "Διακοπή γύρου", είναι όρος που χρησιμοποιείται για τη διακοπή του παιχνιδιού, όταν οι μπάλες κινούνται μέσα στο γήπεδο, εκτός της κανονικής σειράς του παιχνιδιού, τυχαία ή εσκεμμένα.

Μπάλες boccia

Εξοπλισμός 

1. Μπάλες boccia. Ένα σετ από μπάλες boccia, περιλαμβάνει 13 μπάλες, 6 κόκκινες μπάλες, 6 μπλε μπάλες και μία άσπρη μπάλα-στόχο. Οι μπάλες boccia που χρησιμοποιούνται στους εγκεκριμένους αγώνες πρέπει να πληρούν τα κριτήρια που καθορίζονται από τη Διεθνή Επιτροπή Βoccia. 

2.  Μετροταινία 

3. Πίνακας επιδόσεων ένας πίνακας όπου αναγράφεται το αποτέλεσμα και ο οποίος πρέπει να είναι τοποθετημένος σε τέτοιο σημείο ώστε να είναι ορατός από όλους τους παίκτες. 

4. Χρονόμετρο

5. Διάφανο  δοχείο για νεκρές μπάλες Ένα κουτί όπου τοποθετούνται οι ΄΄νεκρές΄΄ μπάλες της κάθε πλευράς, το οποίο επιτρέπει στους παίκτες να γνωρίζουν πόσες μπάλες έχουν ακόμα να πετάξουν στο γήπεδο μέχρι το τέλος του γύρου. 

6. Κόκκινος /μπλε χρωματιστός δείκτης ένα κόκκινο/ μπλε σημαιάκι, σε οποιοδήποτε σχέδιο, το οποίο επιτρέπει στους παίκτες να γνωρίζουν την πλευρά που πρόκειται να κάνει την επόμενη ρίψη.

Κάρτες (κουπιά) διαιτητών Boccia

Κανονισμοί

Το γήπεδο

      Οι αγώνες διεξάγονται σε κλειστό χώρο, στον οποίο χαράσσονται ειδικές γραμμές που οριοθετούν τον αγωνιστικό χώρο. Το δάπεδο του αγωνιστικού χώρου πρέπει να είναι επίπεδο και λείο. Οι διαστάσεις του αγωνιστικού χώρου είναι 12,5 x 6 μέτρα. 
Μέσα στον αγωνιστικό χώρο χαράσσεται μια γραμμή σχήματος «V», η οποία οριοθετεί την περιοχή στην οποία όταν προσγειωθεί η μπάλα–στόχος θεωρείται άκυρη. 
Στην μια μικρή πλευρά του αγωνιστικού χώρου, χαράσσονται έξι ορθογώνια (πλαίσια), τα οποία αποτελούν τις θέσεις των παικτών. Τέλος, μέσα στον αγωνιστικό χώρο υπάρχει ένα κεντρικό σημείο «Χ», στο οποίο επανατοποθετείται η μπάλα-στόχος όταν αυτή βγει έξω από τον αγωνιστικό χώρο ή όταν δοθεί παράταση.

Έναρξη - διεξαγωγή του παιχνιδιού

    Στόχος των παικτών είναι να προωθήσουν τις δερμάτινες κόκκινες ή μπλε μπάλες τους, όσο το δυνατόν πιο κοντά σε μια άσπρη μπάλα-στόχο, που καλείται “jack”. 

Η σειρά των παικτών καθορίζεται με κλήρωση. Ο αθλητής ή η ομάδα που κερδίζει την κλήρωση έχει το δικαίωμα να διαλέξει αν θα αγωνιστεί με τις κόκκινες ή τις μπλε μπάλες.
 O πρώτος γύρος ξεκινάει με τον παίκτη που θα παίξει με τις κόκκινες μπάλες, ο οποίος ρίχνει πρώτα την άσπρη και στη συνέχεια μια κόκκινη μπάλα. Η προώθηση της μπάλας μπορεί να γίνει με το χέρι, με το πόδι ή με τη βοήθεια μιας συσκευής, όταν οι παίκτες παρουσιάζουν πολύ μεγάλο κινητικό περιορισμό στα άνω και κάτω άκρα. 
Στη συνέχεια οι αντίπαλοι ρίχνουν τις μπάλες τους, προσπαθώντας να φτάσουν την μπάλα-στόχο. Στο τέλος κάθε γύρου μετρώνται από το διαιτητή οι πιο κοντινές προς το στόχο αποστάσεις και συγκεντρώνεται η βαθμολογία για να αναδειχθεί ο νικητής.

Μπάλες , παίκτες και διάρκεια του παιχνιδιού

Στους ατομικούς αγώνες κάθε αγώνας αποτελείται από τέσσερις γύρους και κάθε αθλητής έχει στη διάθεσή του έξι μπάλες. 
Στους αγώνες των ζευγαριών κάθε αγώνας αποτελείται από τέσσερις γύρους και κάθε αθλητής έχει στη διάθεσή του τρεις μπάλες (έξι μπάλες ανά ζευγάρι).
 Στους ομαδικούς αγώνες, κάθε αγώνας αποτελείται από έξι γύρους και καθένας από τους τρεις αθλητές της ομάδας, έχει στη διάθεσή του δύο μπάλες (έξι μπάλες ανά ομάδα).

Λήξη του παιχνιδιού - μέτρημα πόντων

Ένας γύρος ολοκληρώνεται όταν οι παίκτες εξαντλήσουν τις μπάλες τους.
 Στη συνέχεια, μετρώνται από το διαιτητή οι πιο κοντινές προς το στόχο αποστάσεις και συγκεντρώνεται η βαθμολογία για να αναδειχθεί ο νικητής. Για κάθε μπάλα που βρίσκεται πιο κοντά στον στόχο συγκριτικά με την πιο κοντινή μπάλα του αντιπάλου, ο αθλητής παίρνει έναν βαθμό. Σε περίπτωση που δυο μπάλες του ιδίου χρώματος, παραδείγματος χάριν δύο κόκκινες, είναι πιο κοντά στον στόχο απ’ ό,τι η πιο κοντινή μπλε του αντιπάλου, τότε ο παίκτης παίρνει δυο βαθμούς. Εάν δύο ή περισσότερες μπάλες διαφορετικού χρώματος είναι στην ίδια απόσταση από το στόχο και δεν υπάρχει άλλη μπάλα πιο κοντά, τότε κάθε πλευρά θα λάβει από ένα βαθμό για κάθε μπάλα. 
Στο τέλος όλων των γύρων ο παίκτης, το ζευγάρι ή η ομάδα με τους περισσότερους βαθμούς είναι ο νικητής. Σε περίπτωση ισοπαλίας δίνεται παράταση.

Χρονικά όρια

Κάθε πλευρά (αθλητής, ζευγάρι ή ομάδα) έχει ένα συγκεκριμένο χρονικό όριο για να παίξει σε κάθε γύρο. Ο χρόνος μετράει από τη στιγμή που ο διαιτητής δείχνει ποια πλευρά θα παίξει και σταματάει τη στιγμή που κάθε μπάλα ακινητοποιείται στον αγωνιστικό χώρο ή περνάει τα όρια του. Το χρονικό όριο καθορίζεται ως εξής:

• 5 λεπτά για κάθε παίκτη ανά γύρο, για τις κατηγορίες BC1, BC2, BC4
• 6 λεπτά για κάθε παίκτη ανά γύρο, για την κατηγορία BC3
• 6 λεπτά για κάθε ομάδα ανά γύρο, για τα ομαδικά των κατηγοριών BC1-2
• 8 λεπτά για κάθε ζευγάρι ανά γύρο, για την κατηγορία BC3
• 6 λεπτά για κάθε ζευγάρι ανά γύρο, για την κατηγορία BC4

Ο χρόνος ολοκλήρωσης των ρίψεων που αναλογεί σε κάθε παίκτη, δεν συμπεριλαμβάνει το χρόνο για τη ρίψη της μπάλας-στόχου.

 Εάν μία πλευρά δεν απελευθερώσει μια ή περισσότερες μπάλες μέσα στο επιτρεπτό χρονικό όριο, την τήρηση του οποίου επιβλέπει ο χρονομέτρης, τότε αυτές ακυρώνονται και τοποθετούνται στο κουτί με τις «νεκρές μπάλες». Σε περίπτωση που μία πλευρά απελευθερώσει μία μπάλα μετά τη λήξη του χρόνου της, ο διαιτητής την ανακαλεί, δηλαδή σταματάει την μπάλα και την απομακρύνει από τον αγωνιστικό χώρο, πριν αυτή παρεμποδίσει το παιχνίδι. Εάν η μπάλα προλάβει και μετακινήσει άλλες μπάλες, ο γύρος διακόπτεται. Σε περίπτωση ανάκλησης, η μπάλα τοποθετείται στο κουτί με τις νεκρές μπάλες και παραμένει εκεί μέχρι το τέλος του γύρου.

Ποινές - Παραβάσεις: Πέναλτυ και ανάκληση μπάλας

Κατά τη διάρκεια του αγώνα, παραβάσεις οι οποίες χρεώνονται με πέναλτι θεωρούνται οι παρακάτω ενέργειες:

1. η μετακίνηση του παίκτη από το πλαίσιο χωρίς άδεια,
2. η στροφή του βοηθού προς τον αγωνιστικό χώρο κατά τη διάρκεια του γύρου και πριν ο διαιτητής ανακοινώσει το τέλος του γύρου,
3. η παράβαση των κανονισμών που διέπουν την επικοινωνία μεταξύ παικτών, βοηθών και προπονητών.

Παραβάσεις που χρεώνονται με πέναλτι και ανάκληση της μπάλας θεωρούνται οι παρακάτω ενέργειες:

1. εάν κατά την απελευθέρωση της μπάλας ο βοηθός, ο παίκτης ή οποιαδήποτε βοηθητική συσκευή χρησιμοποιεί, αγγίξει τις γραμμές του γηπέδου ή την επιφάνεια του αγωνιστικού χώρου που δεν θεωρείται μέρος του πλαισίου του,
2. εάν ο βοηθός δεν μετακινήσει τη βοηθητική συσκευή του και ο παίκτης ρίξει την επόμενη βολή από την ίδια θέση με την προηγούμενη βολή,
3. εάν κατά την απελευθέρωση της μπάλας η βοηθητική συσκευή είναι πάνω στη γραμμή ρίψης,
4. εάν ο παίκτης απελευθερώσει τη μπάλα χωρίς ο ένας τουλάχιστον γλουτός του να βρίσκεται σε επαφή με το κάθισμα,
5. εάν, κατά την απελευθέρωση της μπάλας, η μπάλα αγγίζει μέρος του αγωνιστικού χώρου που βρίσκεται εκτός του πλαισίου του παίκτη.

Παραβάσεις που οδηγούν σε πέναλτι και προειδοποίηση θεωρούνται οι παρακάτω ενέργειες:

1. εάν ένας παίκτης ηθελημένα παρεμποδίζει κάποιον άλλον, έτσι ώστε να χάσει την αυτοσυγκέντρωσή του,
2. εάν ηθελημένα προκαλέσει διάσπαση, δηλαδή διακοπή, του γύρου.

Τρόπος εκτέλεσης του πέναλτυ

Το πέναλτι είναι δυο επιπλέον ρίψεις στην αντίπαλη πλευρά που εκτελούνται στο τέλος του γύρου χωρίς χρονικά όρια.
 Για την εκτέλεση χρησιμοποιούνται οι νεκρές μπάλες από το κουτί και, αν δεν υπάρχουν, χρησιμοποιούνται οι πιο απομακρυσμένες από την μπάλα-στόχο. Εάν μια παράβαση συμβεί κατά τη ρίψη της μπάλας-στόχου, η ρίψη αυτή ακυρώνεται και η μπάλα-στόχος δίνεται στον επόμενο παίκτη που έχει σειρά.

Κατά τη διάρκεια ενός αγώνα απαιτείται από τους θεατές να κάνουν απόλυτη ησυχία, έτσι ώστε ο αγωνιζόμενος να συγκεντρώνει την προσοχή του στην εκτέλεση της ρίψης.

Δοκιμάστε τις γνώσεις σας:

file:///C:/Users/User-1/Desktop/BOCCIA.htm

Χρήσιμες διεθύνσεις: https://youtu.be/itPWqcx7xBg

 ΠΗΓΕΣ – ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ηλεκτρονικές πηγές:

 ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ,

Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή
 www.paralympic.gr/μπότσια/

Βιβλιογραφία:

Εφημερίδες:

 www.paralympic.gr/μπότσια/